کد مطلب:140467 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112

اختلاف در نحوه سقوط امام از اسب بر روی زمین
ارباب مقاتل در نحوه سقوط امام علیه السلام بر روی زمین با هم اختلاف دارند. مرحوم سید بن طاووس در لهوف می فرماید:


و لما اثخن الحسین علیه السلام بالجراح و بقی كالقنفذ طعنه صالح بن وهب المری علی خاصرته طعنة فسقط الحسین علیه السلام عن فرسه الی الارض علی خده الایمن....

یعنی چون امام حسین علیه السلام در اثر زیادی زخم ناتوان شد و بدنش از زیادی تیر همچون خارپشت گردید صالح بن وهب مری چنان نیزه بر پهلویش زد كه از اسب بر روی زمین افتاد و گونه راستش به روی خاك قرار گرفت....

و مرحوم صدوق در امالی می فرماید:

ورمی بسهم فوقع فی نحره و خر عن فرسه فاخذ السهم فرمی به و جعل یتلقی الدم بكفه فلما امتلأت لطخ بها رأسه و لحیته و یقول القی الله عزوجل و انا مظلوم متلطخ بدمی ثم علی خده الایسر صریعا....

یعنی: تیری به گلوی مباركش خورد و از اسب افتاد، پس تیر را از گلو درآورد و بدور انداخت و پیوسته مشت را از خون گلو پر می كرد و آن را به سر و محاسن می مالید و می فرمود اینگونه خدای عزوجل را من مظلوم ملاقات خواهم كرد سپس با گونه چپ بر روی زمین افتاد...

مرحوم قزوینی در ریاض الاحزان می نویسد:

افتادن حضرت بر روی خاك یكمرتبه و دو مرتبه نبوده بلكه كرارا حضرت از قوت رفته و به خاك افتاده و سپس برخاسته، یك مرتبه با گونه راست بخاك افتاده و دفعه دیگر با گونه چپ و بار دیگر با هیئت سجود بوده و هر یك موقعی و مقامی دارند.